Kontrola pojave mehuraste gari sprovodi se gajenjem hibrida otpornih na stresne uslove kao i primenom svih agrotehničkih mera
Na području RC Vrbas, usevi merkantilnog, semenskog i kukuruza šećerca nalaze se u fazi rane mlečne zrelosti do faze rane voštane zrelosti (BBCH 73-83).
Vizuelnim pregledom useva kukuruza, u zavisnosti od hibrida i lokaliteta, registrovani su simptomi mehuraste gari kukuruza (Ustilago maydis) na do 30% biljaka.
Simptomi su izraženi na svim nadzemnim delovima biljaka kukuruza, u vidu mehurastih izraslina. Na listovima se pojavljuju bradavičaste tvorevine, duž glavnog nerva ili na ivicama.
Najveći tumori formiraju se na klipu. Gljiva se razmnožava hlamidosporama koje nastaju u tumorastim izraštajima. Optimalna temperature za razvoj gljive je od 26-32°C i smenjivanje sušnog i vlažnog perioda u vremenu od izbijanja metlica do oplodnje. Plodored nema uticaja na intenzitet pojave oboljenja. Mehanička oštećenja na biljkama, posebno od insekata ili grada doprinose povećanju zaraze.
Mehurasta gar i kontrola zaštite useva
Najvažnije mere kontrole mehuraste gari kukuruza su gajenje hibrida otpornih na stresne uslove kao i primena svih agrotehničkih mera koje doprinose boljoj kondiciji biljaka i prevazilaženju stresnih uslova poput dobre obrade zemljišta, izbalansirane mineralne ishrane i optimalne gustine useva.
Izvor: PIS
