Boginje ovaca su akutna infektivna bolest, progredirajućeg toka i manifestuje se povišenom temperaturom i tipičnim promenama na delovima tela koja nisu obrasla vunom.
Ovce često obole u malignom obliku, što se naročito odnosi na jagnjad i zapaženo je da zimi bolest skoro uvek ima maligni tok.
Geografska rasprostranjenost – Boginje ovaca se endemski javljaju u Africi, Aziji (Indija) Srednjem Istoku i u nekim delovima Mediterana. U Evropi oboljenje se javilo u Grčkoj (1988, 1994, 1995. i 1996.) i Bugarskoj(1995. i 1996.).
Etiologija – Uzročnik bolesti je virus iz familije poxviridae i roda capripox virus.
Epizootijski proces – Izvori infekcije su isključivo obolele životinje, koje su primarni izvori i mogu da kontaminiraju i spoljnu sredinu koja može da predstavlja značajan izvor zaraze. Naročito je opasna kontaminisana prašina i osušene kraste. Zdrave ovce se zaraze aerogeno ili direktnim kontaktom. U jednom stadu morbiditet se kreće i do 75%, a mortalitet i do 50%. Ljudi nisu prijemčivi na virus boginja ovaca.
Klinička slika – Inkubacija iznosi 5-8, najviše 13 dana. Prvi simptom je povišena telesna temperatura 40°C, apatija, iscedak iz očiju i nosa, ovce stoje sa povijenim leđima. Posle dva do tri dana javljaju se karakteristične promene na neobraslim delovima tela (oko usana, oko očiju, nosa, na vimenu, genitalnim organima, konjuktivama, na repu, između nogu) počev od stadijuma rozeole, papule, vezikula, pustula i krasta. Oboljenje traje od 4-6 nedelja. Na mestu na kome su bile kraste ostaju trajni ožiljci. Malignu formu oboljenja karakterišu promene na respiratornom traktu (pluća) i digestivnom traktu.
Dijagnoza – Na osnovu kliničke slike može se postaviti dijagnoza sa velikom verovatnoćom, a boginje ovaca se dokazuju izolacijom virusa u ispitujućem materijalu koji se biopsijom uzima iz lokalnih promena na koži, plućima, limfnim čvorovima (laboratorijski).
Terapija – Ne postoji specifična terapija, u slučaju pojave epizootiološki je opravdano primeniti stamping-out. To znači: sve obolele i na bolest sumnjive ovce neškodljivo ukloniti, a sve ekskrete i sve moguće sekundarne izvore zaraze uništiti.U državama u kojima se boginje ovaca javljaju endemski, najčešće se primenjuje atenuisana vakcina za preventivnu vakcinaciju.
Autor: Robert Širtov DVM sci
psss.rs
