U organizaciji Akademijskog odbora za selo u Kruševcu je od 24. do 26. septembra 2015. godine održan interdisciplinarni naučno-stručni skup
“Pčelarstvo u Srbiji“ na kome su se kroz naučne i stručne referate iskristali zaključci i predlozi koji se predočavaju široj društvenoj javnosti i upućuju nadležnim državnim organima.
Na osnovu prezentovanih referata i diskusija, Branislav Gulan, Član Odbora za selo SANU, prenosi nam koji se akcioni zadaci mogu izvesti:
– Širom društvenom akcijom potrebno je napraviti plan da se u roku od pet godina poveća broj pčelinjih košnica na jedan milion i proizvodnja meda se stabilizuje na 10.000 tona godišnje;
– Ministarstvo poljoprivrede i zaštite životne sredine, kao i međunarodne organizacije koje pomažu razvoj pčelarstva u saradnji sa pčelarskim organizacijama Srbije, treba da podsticajnim merama stimulišu zapošljavanje mladih ljudi u pčelarstvu kako bi se povećala zaposlenost, a posebno u seoskim sredinama i tim formirao veći broj robnih proizvođača meda;
– Obrazovanju pčelara treba posvetiti posebnu pažnju, kako bi ove aktivnosti poprimile permanentan zadatak. Potrebno je napraviti akcioni plan koji bi razvijao ljubav prema pčelama od prvog razreda osnovne škole pa do univerziteta;
– Potrebno je kadrovski ojačati naučno-stručni kadar u srednjim školama i na odgovarajućim fakultetima (poljoprivredni, veterinarski, biološki…);
– Treba obezbediti veću angažovanost stručnih poljoprivrednih službi u Srbiji kako bi bili u što većoj funkciji razvoja pčelarstva;
– Pošto je nestajanje pčela globalni problem, treba obezbediti veće učešće naših stručnjaka kroz međunarodne projekte u rešavanju ovog problema zajedno sa stručnjacima iz sveta;
– Razviti koordinirani sistem kontrole bolesti pčela, kojim će biti obuhvaćene sve pčelinje košnice u Srbiji. Potreban je sistem preventivnog delovanja, i on treba da bude dominantan u sprečavanju bolesti pčela. Izvršiti optimalan izbor lekova za suzbijanje bolesti i razviti njegovu primenu;
– Posebnu pažnju treba posvetiti u selekciji pčela na otpornost prema bolestima. Neophodno je formirati referentni nacionalni istraživački centar za selekciju sa dovoljnim brojem naučno-stručnog kadra, koji će moći uspešno da rešava probleme i stvara nove sojeve pčelinjih društava. Pored postojećih izvora finansiranja, potrebno je doneti odluku da se kroz cenu meda obezbede dodatna sredstva, izdvajanje određenog iznosa od svakog prodatog kilograma meda;
– Nužno je osmišljeno prići po regionima pošumljavanju određenih površina sa medonosnim drvećem (lipa, bagrem…). Zatim treba povećati udeo medonosnog bilja na pašnjacima i livadama kroz uvođenje novih medonosnih biljaka;
– Formirati referenthu nacionalnu laboratoriju koja bi se bavila ocenom kvaliteta meda i drugih pčelinjih proizvoda, a posebno onih količina koje idu u izvoz;
– Obezbediti potpuno horizontalno i vertikalno udruživanje svih pčelara u Srbiji, kako bi oni postali prepoznatljiv partner u razvoju pčelarstva;
– Formirati nacionalnu organizaciju koja će se baviti marketingom, plasmanom i realizacijom pčelinjih proizvoda na domaćem i međunarodnom tržištu;
– Uraditi i sve druge oblike udruživanja u funkciji osmišljenog razvoja pčelarstva, kao važnog privrednog subjekta. Istovremeno, značajno je razviti i sve oblike međunarodne saradnje, a posebno na projektima selekcije i zaštite pčela od bolesti.
