Azijski stršljen se, pored Francuske gde je prvi put primećen, do danas proširio na teritorije Belgije, Španije, Portugalije, Italije i Grčke.
Ovaj insekt se širi Evropom i mnogo je opasniji od evropskog stršljena, preneo je Savez pčelarskih organizacija Srbije.
U sledećem tekstu, koji je objavljen na sajtu SPOS maja 2011. godine, pročitajte više o ovom insektu.
Azijski stršljen u smrtonosnom pohodu
Azijski stršljen je mnogo opasniji za pčele od evropskog, sa kojim i tako imamo problema. Do danas se proširio u 35 od 96 francuskih okruga, prostire se od severa Pariza do granice sa Italijom, ali je stigao i do severozapadne provincije Galicije u Španiji.
Povezuje se sa 70% uginuća pčela u okrugu Bordo u Francuskoj u 2007. godini, ali je sa uništavanjem pčelinjih zajednica nastavio gde god se širio do sada. Nije poznata brzina njegovog širenja, ali se pretpostavlja da postoje klimatski uslovi da se prilagodi životu u skoro svim evropskim zemljama. Pretpostavljalo se da je Španija pretopla za njega, ali se uveliko širi ovom državom. Možda će Alpi i Skandinavija biti previše hladni za njega, ali se zato očekuje dalje širenje u Nemačku, ali i Veliku Britaniju, jer matice ovog stršljena verovatno mogu da prelete Lamanš. Dok su pčele Apis cerana uspele da razviju mehanizam za borbu uklupčavanjem stršljena i njegovom izlaganju prevelikoj toploti, evropske pčele odbrambeni mehanizam jednostavno nemaju.
U okrugu Lot et Garonne gde je prvi put otkriven izbrojano je 85 gnezda veličine fudbalske lopte u krugu od 40 km. Azijski stršljen može ozbiljno povrediti čoveka, njegov ubod čak porede sa užarenim ekserom koji ulazi u telo.
Matica azijskog stršljena dostiže dužinu od 30 mm, trutovi do 24 mm, a većina radilica prosečno do 20 mm. Postoji nekoliko geografskih oblika i podvrsta Vespa velutine koje se razlikuju po fizičkim karakteristikama.
Matice u proleće obično započinju da grade gnezdo dosta nisko – u grmlju, čak i ispod zemlje. Kada se zajednica razvije, grade novo gnezdo na novoj lokaciji, po pravilu uvek visoko na drvetu ili drugom mestu gde se osećaju bezbedno. Matica i nekoliko radilica se presele u novo gnezdo, gde matica nastavlja da polaže jaja u novom leglu. Preostala jaja u starom gnezdu odgajaju radilice i neguju ih do zrelosti, kada postupno napuštaju staro gnezdo.
Leglo hrane proteinima iz ulovljenih insekata. U jesen, iz larvi se razvijaju buduće matice i trutovi i pare se. Zimu preživljavaju samo oplođene matice.
Odrasle jedinke stršljena najčešće se hrane sokovima drveta i sokovima koje isisaju iz raspuklog voća, kao i drugim slatkim materijama koje pronađu. Svoje larve hrane proteinima, najčešće poreklom iz insekata koje ulove. Razvijeno društvo stršljena ulovi dnevno u proseku oko 0,5 kg insekata, naravno i pčela. U potrazi za larvama kojima hrane svoj podmladak, mogu desetkovati zajednicu od 30.000 pčela u roku od samo nekoliko sati.
Gnezda stršljena su vrlo tražena u Kini zbog hranljive (verovatno najviši sadržaj belančevina u svetu insekata) i medicinske – lekovite vrednosti, a prodaju se drogerijama za 45–60 dolara, zavisno od veličine legla.
