Seoski turizam u Srbiji može značajno da doprinese razvoju ruralne ekonomije. Postoje dobri primeri ruralnog turizma
u Vojvodini, zapadnoj i centralnoj Srbiji. Procenjeno je da ima više od 32.000 ležajeva dostupnih za korišćenje na ruralnim gazdinstvima i da 10 milijardi RSD prihoda dolazi iz seoskog turizma. Ovo predstavlja 16% direktnog BDP-a turizma, što je za Srbiju 2010. godine proračunala Svetska turistička organizacija.
Od 2006. godine MPZŽS podržava inicijativu za uspostavljanje centara regionalnog ruralnog razvoja širom zemlje. Oni se uglavnom nalaze u opštinama i rade kako bi promovisali ruralni razvoj u okviru svojih regiona. Svaki regionalni centar počeo je da priprema i razvija lokalne ruralne strategije nakon početnih sastanaka sa lokalnim zainteresovanim stranama. Kao rezultat toga, završeno je više od 200 lokalnih „seoskih mapa”. Sredstva za IPARD II mere koristiće se u cilju daljeg poboljšanja kapaciteta Mreže za ruralni razvoj, a u obliku pomoći za promotivne i smeštajne kapacitete kao i za pomoć u izradi strategija za ruralni razvoj širom Srbije. Minimalni iznos povraćaja sredstava je 5.000 evra, a maksimalni iznos 300.000 evra. Korisnik može prijaviti do tri projekta i primiti iz IPARD II programa ukupnu podršku u maksimalnom iznosu do 400.000 evra javne podrške.
Revitalizacija sela sa stanovišta turizma je moguća održavanjem različitih manifestacija koje ističu autentičnost sela, kao i osnivanjem i gradnjom etno sela u kojima se ogleda istorija i kultura datog područja. Primeri manifestacija koje se već održavaju širom Srbije su brojni: „Kobasicijada“ u Turiji, „Slaninijada“ u Kačarevu, „Dani pečuraka“ na Divčibarama, Dani paradajza u Irigu i sl. Početak razvoja seoskog turizma je predstavljen aktivnostima lokalne zajednice, a dobri primeri koje treba slediti dale su opštine Kosjerić, Ivanjica, Knić i dr. Jačanju pomenutog turizma pomoglo je i osnivanje Drvengrada na Medvedniku, Vajata u selu Gornja Kravarica na planini Jelici, Terzića avlije u selu Zlakusa na teritoriji opštine Požega. Vojvodina se opredelila za razvoj salaškog turizma.
Jačanju turizma svakako pomažu i sledeće aktivnosti: osnivanje etno i agro muzeja – Poljoprivredni muzej u selu Kulpin, Muzej vina u opštini Aleksandrovac, rad likovnih kolonija, npr. u Kovačici i Jagodini, aktivnosti poput Kosidbe na Rajcu, biciklističke trke na Povlenu i Tari, i dr. Pomenute i slične aktivnosti bi bile u stanju da privuku kako stanovništvo, tako i kapital u ruralna područja. To bi uslovilo stvaranje novih radnih mesta, pa bi se smanjila stopa nezaposlenosti. Posredno, razvoj ove delatnosti može uticati i na smanjenje siromaštva i može biti podloga za razvoj preduzetništva. Pozitivni aspekti za razvoj seoskog turizma su i dugoročno očuvanje i promocija kulturno–istorijskog nasleđa.
Kao zaključak trebalo bi da se istakne da je ruralni turizam prioritet razvoja turizma u Srbiji i predstavlja mogućnost revitalizacije napuštenih ruralnih oblasti i obezbeđuje njihovu održivost u budućnosti kroz stvaranje novih radnih mesta, očuvanje prirode i seoskih zanata kao turističke atrakcije, a sve je to moguće realizovati i zahvaljujući predstojećem sprovođenju IPARD mera.
Autor: Zvezdana Jovanović
