Na ječmu registrovana još uvek nedovoljno istražena gljiva. Simptomi se ispoljavaju na listu zastavičaru.
Ozimi i jari ječam napada nova gljivična bolest koja još nije dovoljno istražena, a predstavlja veliki problem u proizvodnji ječma.
Simptomi na listovima
Simptomi se ispoljavaju na listu zastavičaru.
Ispod lista uočavaju se sitne sive do crne pege veličine 0,5-3 milimetara. Pege su u sredini tamnije, oivičene žutim oreolom.
Broj pega zavisi od jačine napada, sorte i vremenskih prilika. Gljivica stvara toksin koji uzrokuje naglo sušenje zaraženih delova lista. Osušeni delovi lista su gotovo crni, a simptomi se mogu naći na rukavcu, stabljici, klasu i plevicama.
Ječam je najosetljivji od početka klasanja do kraja vegetacije.
Izvori zaraze
Izvori zaraze su zaraženo seme i zaraženi biljni ostatci.
Vetrom se može širiti zaraza na udaljene parcele zasejane ječmom.
Domaćini su: ječam, pšenica, uskolisni korovi iz familije Poaceae i drugi prenosioci koji još nisu istraženi.
Širenju zaraze pogoduju toplo vreme sa dosta vlage.
Sprečavanje pojave gljive i mere borbe
Mere borbe su:
- zdrav setveni materijal,
- plodosmena,
- setva otpornih sorti ječma,
- suzbijanje uskolisnih korova oko useva (pirevina) i drugih korova domaćina,
- zaprašivanje semena fungicidima i tretiranje useva od faze klasanja do početka cvetanja.
Preporuka je, da se po pojavi prvog kolenca izvrši prvo tretiranje, a u fazi cvetanja drugi tretman. Najbolji su fungicidi na bazi strobularina u kombinaciji sa triazolima ili protiokinazola, hlortalonila, terbukinazola.
Radmila Ćalić, dipl. inž. zaštite bilja
