Претрага
Претрага

Grejanje plastenika i staklenika – izvori toplote

Za grejanje staklenika i plastenika neophodna je velika količina toplote. Zbog toga izgradnja ovakvih objekata mora biti najuže povezana sa izvorima jeftine energije uz primenu...

staklenik krastavac
Galenika

Za grejanje staklenika i plastenika neophodna je velika količina toplote.

staklenik krastavac

Zbog toga izgradnja ovakvih objekata mora biti najuže povezana sa izvorima jeftine energije uz primenu ekonomičnih sistema grejanja.

Kao toplotni izvor za grejanje staklenika i plastenika koriste se u prvom redu sunčeva radijacija i drugi energetski izvori: nafta, gas, ugalj, drvo, otpadni materijal iz poljoprivrede, biomasa, električna struja, geotermičke vode.

Sunčeva svetlost je osnovni izvor energije neophodne za fotosintezu i druge fiziološke procese u biljkama. Sunčevo zračenje je bitan elemenat u toplotnom bilansu staklenika i plastenika sa veštačkim grejanjem i osnovni izvor toplote u plastenicima bez grejne instalacije.

Prema potrebama za toplotom povrće delimo na:

– Prva grupa su toploljubive vrste kao što su: paprika, paradajz, krastavac, lubenica, pasulj, tikva i druge za čiji porast i razviće je optimalna temperatura od 22-25ºC.

– Druga grupa sa srednjim zahtevom za toplotom: praziluk, crni i beli luk, šargarepa, peršun, cvekla, grašak, spanać, salata sa optimalnom temperaturom za rast od 16-19ºC.

– Treća grupa sa manjim potrebama za toplotom: kupusnjače, rotkvica, rotkva, repa, ren s optimalnom temperaturom za rast od 13ºC.

Staklenik je po svojoj prirodi sunčev kolektor koji bitno umanjuje potrošnju goriva, pa je u našim krajevima godišnja ušteda goriva na račun sunčeve toplote 30 %. Ušteda zavisi od broja zimskih dana tokom zimskih meseci.

Toplotni efekat sunčeve radijacije ostvaruje se tako što kratkotalasni sunčevi zraci prolaze kroz staklo i padaju na biljke i zemlju u stakleniku i pretvaraju se u dugotalasne infracrvene toplotne zrake. Kako toplotni zraci ne prolaze nazad kroz staklo toplota se akumulira i temperatura se u stakleniku povećava. To je takozvani „efekat staklene bašte“ koji se javlja i kod drugih prozračnih materijala.

Za razliku od stakla folija od polietilena propušta do 80 % toplotnog zračenja, poliamidna 40 %, a PVC folija svega 10 %. Zbog toga se plastenici od polietilena znatno brže hlade u noćnim satima.

Kombinovanjem korišćenja sunčeve i klasičnih oblika energije u složenim sistemima može se u našim klimatskim uslovima uštedeti i do 60 % goriva neophodnog za zagrevanje staklenika.

Autor: Zoran Milosavljević, savetodavac 

Podeli sa prijateljima:

Preporučeno